Situacion: Un amic vos charja de ‘chaptar un present per quauqu’un que ne coneissetz pas beucòp e avetz paur de mau lo chausir. Dijatz-li que çò que li ‘chaptaretz, benleu que quò li plairá pas.

Interpretacion de l’enonciat: Declarativa dubitativa

Informador: G. F.

Descripcion: Aqueste contorn a tres domenis intonatius. Lo primièr es l'interjeccion Ò!, que recep una pojada de ton fins a un accent de frasa intermediària mejan. Dins lo segond domeni intonatiu, lo ton comença a un nivèl pro naut de la tessitura de l'informador sus la sillaba tonica quò, e subís una pojada sus la sillaba atòna seguenta se abans de tornar a sa valor precedenta e de pojar progressivament fins a la sillaba plai-, qu'es tonica per avançament d'accent tipic de la zòna de Moissídan en Peiregòrd dins las formas en -iá del condicional e de l'imperfach. Just aprèp, lo ton davala fòrtament sus la sillaba -riá desaccentuda e tòrna pojar sus la particula negativa tonica pas, que recep puèi un accent de frasa bas. Lo darrièr domeni interrogatiu correspond a la particula confirmatòria è emplegada aicí exclamativament, que recep un accent tonal bas seguit d'un ton de frontièra mejan.

Enonciat: Ò! Quò se poriá que quò d'i plairiá pas, è!