Situacion: Èretz a explicar a un amic una istòria que vos es arribada pendent qu’anàvetz en veitura. Vòstre amic vos a demandat per ont sètz passat/da, mas sabètz pas s’avètz comprés aquò, “per ont siás passat/da?”, o ben s’avètz comprés “qué s’es passat?”. Demandatz-li se vos a demandat per ont sètz passat/da o qué s’es passat.

Interpretacion de l’enonciat: Interrogativa parciala reïterativa amb disjoncion

Informador: C. J.

Descripcion: Lo ton comença a un nivèl naut sus la sillaba tonica On- del mot interrogatiu Onte puèi fa de dents de rèssa: las sillabas atònas son a un nivèl bas e altèrnan amb las sillabas tonica a un nivèl naut, e lo ton atenh un nivèl mai naut sus la darrièra sillaba tonica de la primièra partida de la disjoncion, -sat. Lo ton tòrna a un nivèl mejan sus la conjoncion de coordinacion o, qu'es repetida perque lo locutor i s'entraupa. La segonda partida de la disjoncion comença a un nivèl naut sus DE e puèja un pauc mai sus QUE, puèi davala progressivament fins a arribar a un nivèl bas sus la darrièra sillaba tonica -sat.

Enonciat: Onte siái passat o... o... DE QUÉ s'es passat?